روز کشاورزی

از دوردست، آوای خروسی به گوش می رسد که انسان های سحرخیز را به فعالیت فرامی خواند. پهنه آسمان با سپیده صبح درمی آمیزد و کشاورز، بیل بر دوش می نهد و با گام هایی استوار، چشمانی درخشان و لبانی خندان، پای در راه می نهد و به سوی مزرعه گام بر می دارد. او زمین را می شناسد و پیوندی ناگسستنی با آن دارد. گندم های زرد و رقصان در باد، از دور سلامش می دهند و با شادی با هر وزش نسیم صبح گاهی، این سو و آن سو می روند. نوای خوش رود در گوش جانش می نشیند و شوق و شور را برایش به ارمغان می آورد. هر صبح و هر بامداد، زمزمه «یا سُبّوح و یا قُدّوس» گندم زارها را می شنود و عشق را در کالبد جهان جاری می بیند، و آن گاه است که شور زندگی، او را به ترنّم وامی دارد و با هر قدمش، زمزمه «لبیک اللهم لبیک» از میان دو لبش جاری می شود. روز بزرگ کشاورزی، این روز پیمان با خدا، بر همه کشاورزان و زحمت کشان میهن اسلامی مان مبارک باد.